وحدت اسلامی

وجود نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم، بزرگترین مايه ی وحدت در همه ی ادوار اسلامی بوده است و امروز هم

علاج اصلی برای امروز دنیای اسلام، داوری “اتحاد” است. علما و روشنفکران اسلام بنشینند و منشور وحدت اسلامی را تنظیم کنند. تهیه ی منشور جزو

هدف از این کار ( وحدت مسلمین) آن است که مسلمانان به تدریج این اختلافات مذهبی و طایفه ای را کم کنند و از بین

اتحاد مسلمین، به معنای انصراف مسلمین و فرق گوناگون از عقائد خودشان نیست؛ بلکه اتحاد مسلمین به دو معنای دیگر است که هر دوی آن

مراد ما از وحدت اسلامی، یکی شدن عقاید و مذاهب اسلامی نیست. میدان برخورد مذاهب و عقاید اسلامی و عقاید کلامی و عقاید فقهی، میدان

همه جنگ و جدال عالم اسلام و غرب، بر سر مساجد است، یکی بر سر مسجدالاقصی است و دیگری بر سر مسجدالحرام که موجب وحدت

الآن بر رؤسای اسلام، بر سلاطین اسلام، بر رؤسای جمهور اسلام، الآن تکلیف است که اختلافات را کنار بگذارند و تابع اسلام باشند، اگر وحدت

امروز دنیای اسلام به این اتحاد و این همدلی بشدت نیازمند است. امروز پیکر دنیای اسلام زخم خورده است؛ امروز دشمنان اسلام توانسته اند با

پیغمبر اسلام می خواست در تمام دنیا وحدت كلمه ایجاد کند؛ می خواست تمام ممالک دنیا را در تحت کلمه توحید تمام ربع مسکون را

اختلاف معنایش این است: شکست اسلام. اگر ما با هم مختلف بشویم، اسلام شکست می خورد. همه ما، همه ما یک دین داریم، یک قرآن